Συχνά μιλάω με προπονήτριες και παρατηρώ και ο ίδιος πως πολλοί γονείς αναλαμβάνουν αυτόκλητα τον ρόλο του προπονητή, τη στιγμή που το παιδί προσπαθεί να βρει τη συναισθηματική του ισορροπία και να χτίσει εμπιστοσύνη με την προπονήτριά του. Όλο και περισσότερες προπονήτριες δυσανασχετούν με αυτές τις «παρεμβάσεις», που συχνά περισσότερο μπερδεύουν παρά βοηθούν.
Tι σημασία έχει που τα παιδιά τους είναι ακόμη σε μικρές αγωνιστικές κατηγορίες ή αρχάρια. Οι γονείς ονειρεύονται μετάλλια και διακρίσεις. Το, από που πηγάζει η ανάγκη ανάληψης αυτού το ρόλου ώστε να έρθουν πιο κοντά στο “…όνειρό τους” είναι θέμα που δεν αφορά τη προπονήτρια. Την αφορά όμως στο σημείο που αυτή η “ανάγκη” βάζει τρικλοποδιά στη δουλειά της και φυσικά στη πορεία του παιδιού. Καταλαβαίνετε πόσο επιζήμιο μπορεί να είναι αυτό για το παιδί σας; Αντί να το ενισχύετε, του προσθέτετε άγχος και το απομακρύνετε από το άθλημα που αγαπά. Το παιδί σας έχει ανάγκη από στήριξη, όχι από επιπλέον πίεση και αμφιβολίες. Μάθετε να απολαμβάνετε τη διαδρομή μαζί του και να αφήνετε τον προπονητή να κάνει τη δουλειά του.
Ο ρόλος του γονέα είναι να στηρίζει το παιδί του, να του δίνει δύναμη, όχι να το φορτώνει με άγχος και αμφιβολίες. Η επικοινωνία, η υπομονή και η ψύχραιμη αντιμετώπιση των δυσκολιών θα το βοηθήσουν να αγαπήσει την γυμναστική και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι, σε πολλές περιπτώσεις, μεγάλο μέρος της ευθύνης βαραίνει και τον προπονητή. Όταν δεν καθορίζει σαφή όρια στη συμμετοχή των γονιών, δημιουργείται ένα κλίμα παρεμβάσεων που συχνά οδηγεί σε εντάσεις και περιττά δράματα. Να πούμε όμως και μια μεγάλη αλήθεια που λέει ότι, ο ρόλος του προπονητή δεν περιορίζεται μόνο στο τεχνικό κομμάτι και στη γνώση του κώδικα βαθμολογίας. Χρειάζεται να διαθέτει και την ικανότητα να διαχειρίζεται τις σχέσεις με τους γονείς, το σωματείο και κάθε άλλο παράγοντα που μπορεί, συνειδητά ή ασυνείδητα, να υπονομεύσει τη δουλειά του. Ο προπονητής δεν είναι απλώς ένας δάσκαλος τεχνικής των ασκήσεων. Είναι ο θεμέλιος λίθος της εξέλιξης του αθλητή και η σωστή διαχείριση του περιβάλλοντος γύρω από τον αθλητή είναι εξίσου σημαντική με την ίδια την προπόνηση.
Η τεχνική και η προπονητική λοιπόν είναι δουλειά των προπονητών, όχι των γονιών. Μην κρίνετε κάθε κίνηση του παιδιού σας, μην προσπαθείτε να του διδάξετε εσείς τι πρέπει να κάνει. Στις μικρές ηλικίες, τα λάθη όχι μόνο είναι φυσιολογικά, αλλά και απαραίτητα. Μέσα από αυτά, το παιδί μαθαίνει και εξελίσσεται. Η συνεχής κριτική και οι διορθώσεις από τον γονέα το μπερδεύουν, μειώνουν την αυτοπεποίθησή του και το κάνουν να φοβάται να δοκιμάσει ξανά.
Αντί να εστιάζετε μόνο σε νίκες και μετάλλια, βοηθήστε το παιδί σας να αγαπήσει το άθλημα. Η αποδοχή των αποτυχιών και η χαρά της συμμετοχής είναι το κλειδί. Μην το φορτώνετε με υπερβολικές προσδοκίες. Στηρίξτε το, χωρίς να το πιέζετε. Εμπιστευτείτε τη διαδικασία της προπόνησης και δείξτε σεβασμό στη δουλειά του προπονητή. Δεν είναι δική σας δουλειά να του υποδείξετε τι να κάνει, αλλά μπορείτε να είστε υποστηρικτικοί και να βοηθήσετε το παιδί σας να έχει ένα σταθερό περιβάλλον για να προοδεύσει.
Και κάτι τελευταίο. Πριν σκεφτείτε να το οδηγήσετε σε αθλητικό ψυχολόγο, σκεφτείτε λίγο τη δική σας στάση. Πώς μιλάτε στο παιδί σας για την προπόνηση; Μήπως οι προσδοκίες σας το επιβαρύνουν; Μερικές φορές, η αλλαγή ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Η σχέση σας με το παιδί σας δεν πρέπει να εξαρτάται από τις επιδόσεις του στον αθλητισμό. Το πιο σημαντικό είναι να ξέρει ότι το αγαπάτε όπως κι αν τα πάει. Η ισορροπία ανάμεσα στον αθλητισμό, το σχολείο και την προσωπική του ζωή είναι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να του προσφέρετε.
Το να είσαι γονέας αθλητή είναι δύσκολο, αλλά και πολύτιμο. Μέσα από αυτή τη διαδρομή, θα μάθετε και εσείς πολλά. Στηρίξτε το παιδί σας, όχι μόνο όταν κερδίζει, αλλά και όταν δυσκολεύεται. Εκεί είναι που σας χρειάζεται περισσότερο.
Φωτογράφος χορού και γυμναστικής, με εμπειρία ως πρώην αθλητής και προπονητής. Μέσα από τις φωτογραφίες και τις σκέψεις μου, επιδιώκω να συνδέσω την τέχνη με τον αθλητισμό, αναδεικνύοντας τη δύναμη της ανθρώπινης προσπάθειας και εξέλιξης. Σας ευχαριστώ που επισκέπτεστε τον χώρο μου και ελπίζω να σας εμπνεύσει το περιεχόμενο που μοιράζομαι.
